Οικονομία

Η Ρόδος αποκτά στα χρόνια της Ιπποτοκρατίας μεγάλη στρατηγική και οικονομική σπουδαιότητα. Από τις πρώτες κιόλας δεκαετίες, μεγάλες εμπορικές και τραπεζικές εταιρείες της Φλωρεντίας εγκατέστησαν στη Ρόδο υποκαταστήματα.

Το νησί μεταβάλλεται σε προφυλακή της Δύσης και σε σημαντικό σταθμό για το εμπόριο μεταξύ Ευρώπης και Ανατολής.

Έτσι, αναπτύσσει εμπορικές συναλλαγές με Μικρά Ασία – Τουρκία, Σικελία, Κρήτη, Κύπρο, Ιταλία, Γαλλία, Ιβηρική Χερσόνησο και Ισπανία. Οι βιοτεχνικές μονάδες του νησιού παράγουν κερί, αρώματα, υφαντά αλλά κυρίως σαπούνι και ζάχαρη, που ήταν η δεύτερη καλύτερη σε ποιότητα μετά της Κύπρου. Αναπτυγμένη ήταν επίσης η μεταλλουργία και η βιοτεχνία πήλινων αγγείων.

Η ναυτιλία, αποτελούμενη από φράγκικα και ελληνικά πλοία, ήταν ένας από τους σημαντικότερους τομείς της ροδιακής οικονομίας, αφού έπαιζε σημαντικό ρόλο στη διακίνηση εμπορευμάτων. Τα πληρώματα των ιπποτικών καραβιών τα αποτελούσαν στην πλειονότητα τους Ρόδιοι.

Οι Έλληνες χρησιμοποιούνταν από τους Ιππότες και στις διαπραγματεύσεις τους με τους Τούρκους, είτε σαν διερμηνείς είτε σαν εκπρόσωποι κι έτσι η συμμετοχή στην οικονομική ζωή του νησιού προσέφερε, σε κάποιους Ρόδιους, αρκετό πλούτο.

Οι πάροικοι όμως, που ζούσαν στους 45 περίπου οικισμούς που υπήρχαν στη ροδιακή ύπαιθρο, είχαν ως κύρια ασχολία τη γεωργία και τη κτηνοτροφία.