Κοινωνική Πρόνοια

Την ευθύνη της περίθαλψης των αρρώστων, αλλά και της φροντίδας των αναξιοπαθούντων, την είχε ο «ξενοδόχος» (hospitalarius ). Αυτές οι υπηρεσίες είχαν μορφή φιλανθρωπίας και είχαν στόχο τον περιορισμό της δημιουργίας αντικοινωνικών και περιθωριακών φαινομένων, εξαιτίας της φτώχειας, ενώ περιόριζαν την αιτία λαϊκών εξεγέρσεων.

Επίσης υπήρχε και η υπηρεσία «σανιτά», που έπαιρνες μέτρα για τη δημόσια υγεία και την καταστολή συχνών κατά το Μεσαίωνα επιδημιών, όπως ήταν η Πανούκλα ή Θανατικό ή Χτικιό, που έσπειρε το θάνατο στην Ευρώπη, αλλά και στη Ρόδο, την περίοδο 1498 – 1500. Λέγεται ότι οι νεκροί ήταν χιλιάδες ανεξαρτήτου τάξης, ηλικίας ή φυλής.

Πολιτισμός

Την περίοδο της Ιπποτοκρατίας ήρθαν στη Ρόδο πολλοί λόγιοι και καλλιτέχνες και η αυλή του μεγάλου μαγίστρου συγκέντρωνε πολλούς από αυτούς.

Στην περίοδο αυτή γράφει ο Εμμανουήλ Λιμενίτης το γνωστό ποίημα « Το Θανατικό της Ρόδου», που αν και δεν έχει κάποια λογοτεχνική αξία, είναι γραμμένο στο γλωσσικό ιδίωμα της εποχής και μας δίνει μία εκτενή εικόνα της ατμόσφαιρας, των ηθών, των εθίμων και της κοινωνικής ζωής της Ρόδου.

Το σημαντικότερο όμως ποιοτικά κείμενο της Ροδιακής λογοτεχνίας, αυτής της εποχής, είναι μια σειρά ποιημάτων, με τίτλο «Καταλόγια», με στίχους για τον έρωτα και την αγάπη (άγνωστου ποιητή).

Μία μεγάλη μορφή της εποχής είναι ο Guillaume Caoursin .