Δυτικό και Νότιο Τμήμα της Σύγχρονης Πόλης

Αφού μετέφεραν τα τουρκικά νεκροταφεία, οι Ιταλοί ανακήρυξαν την περιοχή γύρω από την Τάφρο του Κάστρου σε μνημειώδες αξιοθέατο, καθορίζοντας μία ζώνη υπό προστασία που τη φύτεψαν με δέντρα. Έξω από την πύλη d’ Amboise, στα δυτικά, έκτισαν τη βίλα του στρατιωτικού διοικητή, σήμερα το Δημοτικό Πολιτιστικό Κέντρο, σε ένα μεγάλο πάρκο όπου βρέθηκε ανέπαφο το αγαλματίδιο των ύστερων Ελληνιστικών χρόνων, της Σκυφτής Αφροδίτης (σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ρόδου). Λίγο πιο πέρα, στα δυτικά, στις παρυφές της αρχαίας Ακρόπολης, έκτισαν ένα μεγάλο σχολείο, το οποίο σήμερα είναι Ορφανοτροφείο για κορίτσια.

Ακριβώς έξω από τη μεσαιωνική πύλη του Αγ. Αθανασίου, βρίσκεται η Καθολική Εκκλησία του Αγ. Φραγκίσκου, που χτίστηκε το 1939. Αυτή η εκκλησία είναι έργο του αρχιτέκτονα Μπερναμπίτι. Ο γλύπτης Μοντελεόνε, σκάλισε το άγαλμα ύψους 4,35 μ. του αγίου, από καθαρή λευκή πέτρα της Ρόδου.

Η Αρχαία Ακρόπολη

Ο λόφος της Αρχαίας Ακρόπολης της Ρόδου, που καταλαμβάνει το δυτικό τμήμα της πόλης, ονομαζόταν Αγ. Στέφανος στην περίοδο του Μεσαίωνα, από το όνομα μίας εκκλησίας της οποίας δεν σώζονται ίχνη. Αργότερα, ξένοι ταξιδιώτες, που τους ακολούθησαν και οι ντόπιοι, αναφέρονταν στο λόφο ως Μόντε Σμιθ, από το όνομα ενός αξιωματικού του Βρετανικού ναυτικού, που ανύψωσε ένα παρατηρητήριο, το Σημάφορον, κατά τους Ναπολεόντειους πολέμους, από τέτοιο σημείο ώστε η περιβάλλουσα θαλάσσια περιοχή να μπορεί να παρατηρηθεί. Το παρατηρητήριο αυτό κατεδαφίστηκε το 1965. Ο λόφος είναι 110 μέτρα στο ψηλότερο του σημείο και η πρόσβαση προς τις αρχαιότητες γίνεται από τα ανατολικά.