Ο θρυλικός Δράκος της Ρόδου

Όπως πολλά μέρη στον Μεσαιωνικό κόσμο, έτσι και η Ρόδος είχε το Δράκο της! Η "Αναζήτηση του Δράκου" είναι ένα συναρπαστικό ομαδικό παιχνίδι εμπνευσμένο από αυτόν το θρύλο και ανοίγει τις εκδηλώσεις του Μεσαιωνικού Φεστιβάλ! Ας δούμε όμως πώς ξεκίνησε η ιστορία...

Το 1332, περίπου δεκαοχτώ χρόνια μετά από την κατάκτηση της Ρόδου από τους ιππότες του Αγ. Ιωάννη, ολόκληρο το νησί ζούσε με το φόβο ενός τεράστιου πλάσματος, που κρυβόταν στην πλαγιά του λόφου του Αγ. Στεφάνου (σημερινό Μonte Smith), σε μια περιοχή, τότε αποκαλούμενη: ‘Mal Paso’(=κακό πέρασμα), περίπου δύο μίλια από την πόλη της Ρόδου. Η παράδοση το ονόμασε Δράκο!

Το προσκύνημα στο παρεκκλήσι του Αγ. Στεφάνου, στο λόφο επάνω από τη φωλιά του, ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνο, τόσο για τους προσκυνητές όσο για τα παιδιά και τους ποιμένες, που συχνά εξαφανίζονταν περνώντας από την περιοχή. Διάφοροι ιππότες είχαν προσπαθήσει να εξοντώσουν το πλάσμα, αλλά κανείς δεν είχε επιστρέψει, ώσπου ο Μεγάλος Μάγιστρος, Helion de Villeneuve, απαγόρευσε με διάταγμα οποιαδήποτε επίθεση στο θηρίο.

Ο δράκος λέγεται πως είχε στο δέρμα φολίδες, που ήταν τέλεια αδιαπέραστες είτε στα βέλη είτε σε οποιοδήποτε τέμνον όπλο. Εντούτοις, ένας νέος ιππότης, που ονομαζόταν Dieudonné de Gozon, δεν ήταν καθόλου πρόθυμος να πειθαρχήσει στο διάταγμα. Ζήτησε την άδεια να λείψει για έναν χρόνο, και πήγε στο σπίτι του, στο κάστρο του πατέρα του Gozon, στο Languedoc και εκεί ζήτησε να του φτιάξουν ένα πρότυπο του τέρατος, με το οποίο εκπαίδευσε το άλογο και τα σκυλιά του. Είχε παρατηρήσει ότι οι φολίδες δεν προστάτευσαν την κοιλιά του ζώου, αν και ήταν σχεδόν αδύνατο να καταφέρει εκεί ένα χτύπημα, εξ αιτίας των τεράστιων δοντιών του και των άγριων κτυπημάτων της μακριάς ουράς του.